ทริป #เวียดนามคนเดียวนี้ เป็นทริปมหากาพย์สำหรับผมมาก เพราะจุดเริ่มต้นของทริปคือ #ลาวคนเดียว เที่ยวปากเซหนึ่งวัน กับความโดนเทขั้นพีคเมื่อข้ามไปเวียดนาม จากนั้นก็ ตะลุยเวียดนามกลางที่ เว้ ฮอยอัน ดานัง ต่ออีกสามวันเต็ม หลังจากนั้นก็บินจากดานังมาลงที่ฮานอยเลย เพื่อต่อให้ทันรถไฟจากฮานอยไปเลาไก เพื่อไปยังจุดหมายคือซาปาที่เราจะรีวิวในบทความนี้นี่เอง (ในส่วนของสีส้มในตารางทริปด้านล่าง) และจากที่บอกเมื่อกี้ ลองมาดูรูปทริปคร่าวและตารางเที่ยวทั้งหมดได้เลย เพื่อจะได้เข้าใจภาพรวมมากขึ้น และหากใครอยากตามรอยแบบผม เชิญตามสบายเลยคร้าบ

 

จากดานังบินไปนั่งรถไฟที่ฮานอย

โมเมนต์นี้เป็นอะไรที่ค่อนข้างพีคเหมือนกัน คือลุ้นไง เพราะผมต้องไปให้ถึงสถานีรถไฟฮานอยตอน 21.30น. เพื่อขึ้นรถไฟไปซาปาให้ทัน ไฟล์ทบินตามแพลนคือต้องออกเวลา 18.45น.

ไฟลท์ดีเลย์เกือบ 40 นาทีจ้า .. จาก 18.45น. คือเป็น 19.25น. ได้แต่พูดในใจ “ใจเย็นๆนะมึง ยังทันๆ”
นั่งเครื่องซักพัก มีมนุษย์ป้าด้านหลังเอาเท้าขึ้นมาวางตรงที่วางแขนข้างๆนี่จ้า … เหม็นมั้ย? เท้าเหม็นมากกก อี@#$%^&

สุดท้ายถึงสนามบินตอนเวลา 20.50น. เหลือเวลาอีก 40 นาที เดินวนหาแท็กซี่อยู่ซักพักนึงแถวสนามบิน เพราะไม่กล้าขึ้นหน้าสนามบินเพราะกลัวโดนโกง สุดท้าย แม่มไม่มีไง จำใจต้องขึ้นแท็กซี่ที่จอดแช่หน้าสนามบิน บอกไปว่าไปสถานีรถไฟฮานอยนะ มือพร้อมเปิด Google Map ระยะทางห่างกัน 27 กม. นางบอกโอเค คิดเป็นมิเตอร์ ไม่ได้เหมา .. เออ ค่อยอุ่นใจ ใช่หรอ? หื้ม

ขึ้นแท็กซี่มาแปป มิเตอร์ขึ้นรัวมากเล้ยยยยย .. นั่งกุมมือแนบอก ลุ้นทั้งมิเตอร์ ทั้งเวลา กลัวตกรถไฟ
สุดท้ายแม่งฉิวเฉียด เหลือเวลา 5 นาทีก่อนรถไฟออก พร้อมจ่ายค่าแท็กซี่ 350,000 ดอง หรือประมาณ 560 บาท … เห้ย ใช่หรอวะ? แพงอะไรขนาดนั้นอะ โดนโกงหรือเปล่า? ตอบผมที ยังคาใจอยู่ T T

จำใจจ่ายตังค์ไปสิ ทำอะไรไม่ได้ ก็ยังดีที่ทันรถไฟน่า ไม่งั้นต้องจ่ายเพิ่มอีกเกือบพันบาทนาจา ฮืออออ

รถไฟไปซาปา

เอาล่ะ หากเดินทางไปซาปา มันไปยังไงได้บ้าง มันก็จะมีรถบัสจากฮานอยไปถึงซาปาเลย และอีกทางเลือกนึงคือรถไฟเนี่ยแหละ ซึ่งผมแนะนำว่าไปรถไฟเถอะ ดีกว่าที่คิดมาก มันเป็นรถไฟนอนข้ามคืน ซึ่งหลับสบาย แอร์เย็นฉ่ำ มีปลั๊กให้ชาร์จแบต สบายสุดๆเพราะมันดำเนินการโดยเอกชนซึ่งมีหลายบริษัทให้เลือกแล้วแต่ความชอบ หรือจะเลือกของการรถไฟเวียดนามก็ได้ สบายเหมือนกัน แต่ควรรู้ไว้ว่ารถไฟเนี่ยมันจะไปถึงแค่เมืองลาวไก (Lao Cai) เท่านั้นนะครับ ต้องต่อรถบัสไปซาปาอีกทีนึง

ตารางรถไฟ ฮานอย-ลาวไก / ลาวไก-ฮานอย

สำหรับผมนั้น ผมไปรอบ SP1 ไปของการรถไฟเวียดนามราคา 600,000 ดอง หรือประมาณ 960 บาท จองล่วงหน้าจากเอเจ้นตั้งแต่ฮอยอัน ถ้าของเอกชนราคาจะประมาณ 35 USD จองผ่านอินเตอร์เนตล่วงหน้าจากไทยได้ที่ hanoisapatrain.com

ลักษณะรถไฟก็จะเป็นตู้นอนแยกแต่ละห้อง ห้องนึงก็จะมีเตียงสองชั้นสองอัน รวมเป็นสี่เตียงครับ

 

จากลาวไก (Lao Cai) ไปซาปา

เมือรถไฟจอดที่สถานีปลายทาง Lao Cai นี่แหละ เตรียมใจให้ดีๆ หลังจากลงรถไฟมา โดนรุมแน่นอน! คือคนจะเข้ามารุมว่า ไปซาปามั้ยๆจนถึงทางออกสถานีรถไฟ อย่างผมมาคนเดียว เอ๋อกินเลยครับ ได้แต่เดินจนมาหยุดหน้าสถานี แล้วก็โดนรุมถามตลอดทาง พร้อมเสนอราคาไปซาปาอันแสนโหด

หากใครเสนอไปซาปา แบบ Mini Bus ราคามากกว่า 50,000 ดอง อย่าไป!

คือนี่เปิดหาในเนตเว็บฝรั่งมาแงะ ว่ามันราคาเท่านี้ แล้วทุกคนรุมใช่ป่ะ นี่ยืนนิ่งเอ๋อๆ พร้อมบอกแค่ว่า “50 .. 50 ฟิฟตี้ ออนลี่” จนคนเลิกรุมว่ะ .. จนซักพัก เห้ยแม่ง มีคนนึงเข้ามาบอก เออ 50 ก็ได้ ตามมา..! เห้ยยย แล้วคนอื่นรอบๆ ก็ด่าไอ้คนที่ให้ราคา 50 เป็นภาษาเวียดนามเลยจ้า ประมาณว่า ทำไมตัดราคา ทำไมให้ราคาจริงงี้ นี่ก็เอ๋อเดินตามคนที่ให้ราคานี้ไปสิ จนได้ขึ้นรถไง รอดตายแล้ววววว จนในที่สุดก็ถึงซาปาซักที ฮือออ

 

คิดว่าจะจบใช่ป่ะ พอถึงแล้วจะลงรถ โดนชาวพื้นเมืองซาปารุมไปอีกจ่ะ ต้องรีบเซย์โน และเดินหนีทันที ฮ่าๆ

 

ซาปาซักที

หลังจากผมเอากระเป๋าฝากที่โฮสเทลแล้ว ก็รีบเช่ามอไซค์ ขับขึ้นเขาไปทางตะวันตกทันที เพื่อไปยัง Trạm Tôn Pass และน้ำตก Love Waterfall ระหว่างทางก็จะเจอวิวสุดอลังการ ที่เรียกได้ว่าเป็นสัญลักษณ์ของซาปาคือนาขั้นบันได ที่ผมหยุดจอดถ่ายรูปเยอะมากกกก แต่จะบอกว่าช่วงที่ผมมาเป็นหน้าร้อน จะบอกว่าร้อนแดดมากกกก มากจนผิวไหม้ นาขั้นบันไดก็ไม่ได้เขียวชอุ่ม แต่ก็ยังสวยอยู่ดี

 

Love Waterfall

สถานที่เที่ยวแห่งแรกที่มาเยือนในซาปา คือน้ำตกแห่งความรัก หรือ Love Waterfall ที่นี่จะอยู่ใน Trạm Tôn ซึ่งจอดรถตรงนี้แล้วต้องเดินต่อไปอีกหนึ่งกิโลเมตร ระหว่างทางจะเจอสายน้ำสีเหลืองๆ ซึ่งไหลมาจากน้ำตกปลายทาง ซึ่งก็สวยดี แต่ผมไม่ค่อยอินอ่ะ ฮ่า เพราะก่อนมาเวียดนามไปปากเซมา ผมว่าที่นั้นสวยกว่า

 

 

จนในที่สุดก็เจอน้ำตกด้านใน น้ำแรงมาก ละอองฟุ้งกระจาย ซึ่งอาจทำให้ตัวเปียกได้เหมือนกัน นั่งเอื่อยๆที่นี่ก็ได้อยู่ครับ เพราะเดินมาไกล เหนื่อย ฮ่า

 

Silver Waterfall

หลังจากเสร็จ Love Waterfall ก็วนกลับมาที่น้ำตก Silver Waterfall แต่พอถึงหน้าน้ำตก เริ่มมีความเอียนน้ำตก และความเพลีย เลยจอดรถแค่ถ่ายรูปด้านหน้ามาเฉยๆ ซึ่งมันก็เห็นน้ำตกไง ยังได้อยู่ ฮ่าๆ ซึ่งหากใครชอบน้ำตก ก็แวะเลยคร้าบ

 

CAT CAT Village

พอจากเสร็จน้ำตก ก็มาต่อที่ CAT CAT Village ซึ่งเป็นเหมือนหมู่บ้านของคนท้องถิ่นที่นี่ เดินเข้าไปเรื่อยๆก็จะเจอหลายอย่าง จะเป็นลำธาร น้ำตกย่อมๆ หรือสวนดอกไม้ มันก็แล้วแต่เส้นที่จะเดินแหละ แต่ส่วนตัวผมนั้นเดินผ่านสะพาน แล้วเดินต่อมั่วๆไปซักพัก ก็ไปเจอกับสวนดอกไม้แบบขั้นบันไดเข้า เดินๆอยู่ก็เจอเด็กน้อยซาปาสองคนเล่นเด็ดดอกไม้กันอยู่ พร้อมยื่นแขนมาหาผมประมาณว่า “อุ้มเค้าหน่อยยยยย…” ผมก็อุ้มไง แล้วก็เลยนั่งเล่นกับน้องๆเค้าตรงนั้นเลยย ไม่ไปไหนแล้ว ฮ่าๆ เพราะมันก็เริ่มเย็นแล้วด้วย

 

 

เล่นกันอยู่ซักพัก ก่อนที่ผมจะกลับ ผมก็ชวนน้องมาถ่ายรูปเล่นกัน ซึ่งน้องเค้าก็งงๆ แต่ก็ยอมถ่ายรูปด้วยกันไว้เป็นที่ระลึก และสุดท้ายก็บอกบ๊ายบาย พร้อมเดินจากน้องมา … แต่แล้วซักพักน้องก็วิ่งมาแล้วดึงเสื้อ

น้อง : ฮาโล่ ฮาโล่
ก๊อต : อะรายยยยย
น้องชูแว่นกันแดดผม ที่เผลอทำตกไว้ที่พื้น ..
ฟีลผมตอนนั้นคือ .. โคตรซึ้งใจเลย พร้อมบอกขอบคุณมากๆ งื้อ ประทับใจ T T

โมเมนต์จึงกลายเป็นช่วงเวลาที่ผมประทับใจมากที่สุดในการมาซาปาแหละ สถานที่สวยงามตามคำเล่าขาน แต่สิ่งที่ผมที่เจอกับน้องๆ ทำผมไม่ลืมถึงความประทับใจที่นี่เลย

 

Fansipan Cable Car พิชิตยอดเขาฟานซีปันด้วยกระเช้า

และที่นี่คือที่สุดท้ายสำหรับการเยือนซาปาเพื่อพิชิตยอดฟานซีปัน (Fansipan) ก่อนอื่นเรามารู้เรื่องยอดเขานี้กันก่อนดีกว่า

ฟานซีปันเป็นยอดเขาที่สูงที่สุดในเวียดนามและคาบสมุทรอินโดจีน มีความสูง 3,143 เมตร จากระดับน้ำทะเล และโดนขนานนามว่า “หลังคาแห่งอินโดจีน”

ก่อนหน้านี้ หากใครที่มาท่องเที่ยวซาปาและอยากพิชิตยอดเขานี้ ต้องเดินทางข้ามป่าข้ามเขาปีนขึ้นไปบนยอดเท่านั้น ซึ่งใช้เวลาประมาณ 3 วัน แต่ตอนนี้ไม่ต้องขนาดนั้นแล้ว หากใครอยากพิชิตยอดเขาฟานซีปันแบบรวดเร็ว เดี๋ยวนี้เค้ามีกระเช้าขึ้นไปเพียงแค่ 30 นาทีเท่านั้นนาจาาา .. ซึ่งเค้าพึ่งสร้างเสร็จไม่นาน และพึ่งเปิดให้บริการเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2559 นี้เอง จะบอกว่าเค้าสร้างอลังการงานสร้างมาก

 

 

ผมก็คิดจะไปพิชิตยอดเขาที่นี่ใช่มั้ยล่ะ คือหลังจากกลับมาจากน้ำตกแห่งความรัก ผมก็ขี่มอไซค์แวะมาที่นี่ก่อน เพราะมันไม่ไกลกันมาก มาดูแล้ว เห้ยแม่ง ทัวร์เต็มเลย คนเยอะมาก เลยดูเวลาว่ามันปิดกี่โมง มองไปที่ป้าย เขียนกระเช้าขบวนสุดท้ายตอน 19.00น. เอ้ออ ไว้เราค่อยมาตอนห้าโมงกว่าก็ได้ และขึ้นไปดูพระอาทิตย์ตกที่ยอดเขาดีกว่า หลังจากผมออกจาก CAT CAT Village แล้ว ขับมาที่นี่ตอนประมาณห้าโมงครึ่ง คือแทบไม่มีคนแล้ว ยังถามที่เคาเตอร์ขายบัตรยังขึ้นได้ใช่ป่ะ นางตอบ ขึ้นได้ๆ ขึ้นไปเลยย พร้อมจ่ายตังค์ราคาขึ้นกระเช้าอันแสนโหด

ค่าขึ้นกระเช้าตีเป็นเงินไทย 900 กว่าบาท

ถึงกระเช้า เอ้ออ มีเราคนเดียว สบ๊ายยยย สบายยยย

 

 

สรุปขึ้นไปถึงสถานีด้านบนประมาณหกโมงเย็น พร้อมดูพระอาทิตย์ตกเต็มที่ เราก็เดินออกแบบปกติ อากาศหนาวว และแล้วก็มีพนักงานข้างบนเดินเข้ามาแล้วถาม

พนง – ขึ้นกระเช้ามาหรอ หรือปีนขึ้นมา?
ก๊อต – นั่งกระเช้าครับ
พนง – หื้ม .. ใครให้ขึ้นมาตอนนี้ มันปิดแล้ว ปิดหกโมงเย็น
ก๊อต – เห้ย ไรอ่ะ? ข้างล่างบอกปิดทุ่มนึง
พนง – ไม่ใช่และ ปิดหกโมง
ก๊อต – เห้ยยยยยย .. (สตั๊นท์ไป 3 วิ พร้อมความเสียดายเงิน 900 กว่าบาท [email protected]#$%^)
ก๊อต – … งั้นขอเดินดู 15 นาที .. (ฮืออออ ร้องไห้ในใจ)

เห้ยยยยยย แม่มมมมมมม สรุปยังไงรู้ป่ะ เดินรอบๆแค่นั้น และสุดท้ายแม่มก็ไม่ได้ขึ้นไปยอดเขาไง เอาตังกรูคืนมาาาาาาาาาาา … เสียใจ

 

 

เดินรอบๆแค่นั้นตามรูปข้างบน เห็นป่ะ โล่ง ไม่มีคนเลย และถ้าจะไปให้ถึงยอดเขามันต้องเดินต่อขึ้นไปอีกแงะ .. เอาล่ะ จากบทเรียนนี้ก็บอกเลยละกัน อย่าหวังจะไปดูพระอาทิตย์ขึ้นหรือตกอะไรที่นี่ โดยการนั่งกระเช้าไป เพราะมันปิดก่อนที่มันจะตกครับผม

จดไว้ เวลาเปิด-ปิดบริการคือ 7.30-17.30น.

จากนั้นผมก็ลงกระเช้าขบวนสุดท้ายพร้อมทั้งพนักงานข้างบนทั้งหมด เพราะปิดแล้ว เค้าก็กลับบ้านกันไง ส่วนเราก็กลับโฮสเทลนอนด้วยความเศร้า ตื่นเช้าวันถัดมา ก็นั่งรถบัสกลับฮานอยเลย ซึ่งจองรถบัสที่โฮสเทลเลยตั้งแต่มาถึงซาปา

 

สรุป ซาปา

ซาปาเป็นเมืองธรรมชาตินึงที่ค่อนข้างสวยงาม มีความเป็นเอกลักษณ์ของตัวเมือง ตัวผมเองนั้นเดินทางมาที่นี่ช่วงพฤษภาคม ซึ่งขอบอกว่าเป็นช่วงที่แดดแรงแสบผิวมาก ผิวผมไหม้จริงจัง และนาขั้นบันได้ไม่ได้เขียวชะอุ่ม ดังนั้นผมแนะนำให้มาช่วงฤดูหนาวน่าจะฟินสุด ด้วยอากาศที่ไม่ร้อนและมีหมอกปกคลุมครับ

 

สำหรับการเดินทางภายในตัวเมืองซาปาที่นี่ ผมขับมอไซค์อย่างเดียวเลยน้ำมันหนึ่งถัง เอาอยู่สำหรับโปรแกรมที่ผมวางไว้ หรือที่ได้อ่านด้านบนนั่นแหละครับ และสุดท้าย วิธีมาที่ซาปาหรือวิธีกลับฮานอย ส่วนตัวผมว่ารถไฟสบายสุดครับผม เอาล่ะ ใครอยากถามอะไร คอมเมนต์ได้นะครับ ถ้าตอบได้ผมก็จะตอบเน้ออ ฮ่าๆ 😀